چمدانت را ببند ..

به جای فکر کردن به این کلمات

چمدانت را ببند

به خانه‌ام بیا

دست هایم را به دکمه هایت معرفی کن

و به کبوترهایت اجازه آزادی بده

 یا به دکانی برو

و رژی سرخ با طعم بهارنارنج پیدا کن

در نزدیکی لب‌هایت گم کن مرا

و بگذار درخت درخت جستجویت کنم

یا کفش هایت را در بیاور

و با پای برهنه ، دویدن میان این کلمات را آغاز کن

به جای پیراهن ، بنویس دست

 جای رژ، لب

و به جای فاصله ، اکسیژن تنفس کن

به جای فکر کردن به این کلمات

 پیچ و تاب بده خودت را میان دست‌هایم

و در آغوش بکش مرا ...


نظرات 1 + ارسال نظر
معصومه نظری 19 اردیبهشت 1394 ساعت 10:42 ب.ظ

اشعارتون عالیه !

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.